وقتی که یک هیات شبی 40 هزار پرس غذای نذری می دهد و آن کودک کار گرسنه شب سرد مهر ماه را بین آدم های بی مهر گوشه اتوبان صبح می کند؛ دقیقا یعنی آدم ها ده ها میلیون خرج ریاکاری کرده اند.
یعنی آدم ها از حسین ، بتی ساخته اند و جز آن نمی دانند.
+ دلم پره از ظاهر پرستی آدم ها ، از ریاکاری و حماقت .
معمولا همون اونایی که نذر امام حسین میدن
همونان که یه خیریه دارن
مسجد و مدرسه می سازن
و دست فقرا رو میگیرن
همین مجالس امام حسینه که باعث و بانی هزاران خیر میشه. از تو همین مجالس کلی کمک برای فقرا جمع میشه
کمک ها رو هم لازم نیست به کمیته امداد بدین که ته دلتون فکر کنین شاید بدستشون نرسه. همه مون اطرافمون آدم های نیازمند کمک داریم و میتونیم به اونا کمک کنیم.
منم نمی تونم این طرز تفکر که شما دارین رو عوض کنم
اما بنظرم یه خرده بیشتر بهش فکر کنین
من تاحالا ندیدم یه نفر بگه چرا خرج غذای امام حسین کنم در عوض برم مدرسه بسازم!
شما دیدین معرفی کنین.
اما تا دلتون بخواد خیر دیدم که نذر امام حسینشون بجاس و مدرسه سازی شونم بجا
در حق امام حسین و مجالس امام حسین کم لطفی نکنین
هرچی برای امام حسین خرج کنیم سرمایه گذاریه. چه دنیوی چه اخروی
اینا حرفای بی پایه و اساسی هستن که فقط دل آدم رو میسوزونن و آدمو احساساتی میکنن در حالیکه حقیقت ندارن