۰۲
آذر
پسر غرق در فیسبوک ، پست می گذارد : "خورشید هر روز دیرتر از پدرم بیدار می شود اما زودتر از او به خانه بر می گرددبه سلامتی هرچی پدره . ."
پستش توسط مهرداد ، ترنم ، ترانه ، پارسا و الهام لایک خورده و کامنت داشته ، ساعت 6 بعد ازظهر پدر به خانه بر می گردد :
+ کامران بابا ، یه لیوان آب بده دست بابا
- {با صدای نسبتا بلند} اَاَه - این باز اومد خونه ، خودت برو بخور
+ پدر ساکت و خسته به سمت یخچال می رود.
مادر از ساعت 5 که برای نماز بیدار شده ، دیگه نشده بخوابه ، داری کارای خونه رو انجام میده ، تازه از خرید برگشته و شروع میکنه به نظافت خانه
آهو داره با گوشی تو لاین پست میزاره که : " مادر ها فرشته اند ... و سیصد و شصت و پنج روز سال ، روز فرشته هاست؛" ، این پست آهو صدها لایک دریافت می کنید. مادر با جارو وارد اتاق آهو می شود ؛
- {با صدای نسبتا بلند} چند بار گفتم قبل از اینکه بیای تو اتاقم در بزن!!
+ الان تمام میشه آهو جان ، پاشو یه چیزی بردار بخور
- نمیخوام ، صدای اینم خفش کن
مادر با جارو رو خاموش می کنه و از اتاق خارج میشه تا با برای آهو میوه بیاره
به جای اینکه سعی کنیم در دنیای مجازی آدم بهتری باشیم ، سعی کنیم در برخورد با آدم های واقعی زندگیمان مهربان تر باشیم.
یک آشنا
۲۸
آبان
دقت کردین ، شدیم آدم هایی که لایک شدن یا بلاک ، شدیم آدم هایی که خونده شدن یا بسته شدیم ، یا آنلاینیم یا آفلاین ، شدیم آدم هایی که دوستای خیلی زیادی داریم ، و همه دوستامون تو جیبمون جا میشن ، هر وقت شاد بودی یا دل تنگ آنلاین میشیم ، و هروقت بی حوصله و خسته به راحتی آفلان میشیم .
دیگه دوستی ها مثل قدیم نیست ، رو در روی هم ، دست تو دست هم ، چشم تو چشم ، حرف بزنیم ، بتونیم حتی منظور حرفمون رو با لحن ، با یه نگاه منتقل کنیم ، الان بیشتر عادت کردیم از شکلک های جور واجور استفاده کنیم ، گاهی فکر میکنم آدما چهره واقعی خودشون رو هم فراموش کردن .
الان تقریبا معتقدم آدم ها توانایی پیدا کردن به دوست خوب رو از دست دادن ، این روزا آدما دوست دارن حرفاشونو بنویسن و لایک بشن تا این که رو در روی یه آدم دیگه بخوان حرفشون رو بزنن.
اما تو این شرایط دیجیتالی وقتی دوستیی پیدا می کنید که می تونید حرف بزنید ، نگران بشید ، به موضوعات خنده دار بخندید واقعا ، نظر بدید ، همه چیز یه شکل دیگه ای پیدا میکنه ، نگاهتون متفاوت میشه ؛ به یاد می آرد که داشتن یه دوست حقیقی نه مجازی چقدر میتونه آدم رو تغییر بده ، چقدر میتونه روزمرگی های شما رو معنی ببخشه !
اگر همچین شخصی تو زندگی شما وجود داره ، با چنگ و دندون حفظش کنید ، میدونید یه مثل قدیمی هست که میگه : " تا آدم چیزی رو از دست نده قدرشو نمی دونه " .
و اگر همچین کسی رو تو زندگی ندارید ، حتما پیداش کنید.
وقتی پیداش کردید ، خواهید فهمید که چقدر تصور شما از دوست تغییر خواهد کرد.
و به یاد داشته باشید
چقدر این دوست واقعی میتونه زندگی شما رو تغییر بده . پس حفظش کنید.