خیلی دلم میخوام دوباره شروع کنم به نوشتن
خیلی حرف ها هست که دلم میخوام بزنمشون
ولی یه فعلا خودم دارم جلوی خودم رو میگیرم
بیست و دوم فوریه
سلام دوست خیلی عزیز و قدیمیم
من برای این پست کامنت گذاشته بودم اما نمیدونم چی شده شاید فراموش کردم ثبت رو بزنم اما نمبدونی چقدر از برگشتت و روشن شدن ستاره ت خوشحال شدم اشنای فهیم و بزرگ.
لطفا همیشه باش و بنویس
من برای این پست کامنت گذاشته بودم اما نمیدونم چی شده شاید فراموش کردم ثبت رو بزنم اما نمبدونی چقدر از برگشتت و روشن شدن ستاره ت خوشحال شدم اشنای فهیم و بزرگ.
لطفا همیشه باش و بنویس
شن های ساحل
هست
دُردانه
خوشحالم که برگشتی
ما هستیم هنوز
ما هستیم هنوز
گابـ ـریئل
سلام، خوشحالم که این ستاره بالاخره روشن شد:)
مهدیار پردیس
رفیق و آشنای قدیمی، دوباره نوشتنت دل خیلیا رو شاد می‌کنه ها، اولینشون هم من! لطفا بنویس دوباره...
گندم بانو
هستیم آشنا جان:)
سلااااام
سلااااام
من ...
یا حضرت نوح!
این صحنه واقعی‌ست!
ما نشستیم منتظر:)
این صحنه واقعی‌ست!
ما نشستیم منتظر:)
امیرحسین نخجوانی
هست آشنا جان
ما هم دوست داریم دوباره نوشته‌های دوست قدیمی مون رو بخونیم
ما هم دوست داریم دوباره نوشته‌های دوست قدیمی مون رو بخونیم
بهارنارنج :)
سلام آشنا:)
بیست و دوم فوریه
سلام
به به ببین ستاره ی چه ستاره ی سهیلی روشن شده:))
من هستم آقا همیشه توو وب شما. و خیلی خیلی خوشحال شدم ستاره ی روشنتون رو دیدم.
خواهشا دوباره نرید و بنویسید مثل سابق. فقط کافیه دوباره چندتا پست بذارید.
به به ببین ستاره ی چه ستاره ی سهیلی روشن شده:))
من هستم آقا همیشه توو وب شما. و خیلی خیلی خوشحال شدم ستاره ی روشنتون رو دیدم.
خواهشا دوباره نرید و بنویسید مثل سابق. فقط کافیه دوباره چندتا پست بذارید.
مهرداد
اومدین
خیلی وقت بود روشن نشده بودین
داخلین یا خارج😅
خیلی وقت بود روشن نشده بودین
داخلین یا خارج😅
نرگس بیانستان
بچه ببین کی اینجاااااااستتتتت😊😊😊
آقای سر به راه
:)
زری シ
خود سانسوری بد دردیست :)
محمدرضا عاشوری
این پست رو دیدم توی وبلاگ نوشتم:
ای وبلاگ نویسانی که هرازچندگاهی از همه شبکه‌های اجتماعی خسته می‌شوید، دلتان برای نوشتن و وبلاگ نویسی تنگ می‌شود. احساس می‌کنید حرف‌های زیادی دارید که نگفته‌اید. و هر بار به هر بهانه‌ای، نیروی جاذبه‌ای شما را به سمت وبلاگ‌های رها کرده‌ی خود می‌کشد. بدانید و آگاه باشید که رسالت شما نوشتن است و نمی‌توانید از آن فرار کنید. پس دست دست نکنید و نوشتن از سر بگرید که تا نفسی می‌رود و می‌آید حداقل برای نوشتن دیر نیست.
:)
ای وبلاگ نویسانی که هرازچندگاهی از همه شبکه‌های اجتماعی خسته می‌شوید، دلتان برای نوشتن و وبلاگ نویسی تنگ می‌شود. احساس می‌کنید حرف‌های زیادی دارید که نگفته‌اید. و هر بار به هر بهانه‌ای، نیروی جاذبه‌ای شما را به سمت وبلاگ‌های رها کرده‌ی خود می‌کشد. بدانید و آگاه باشید که رسالت شما نوشتن است و نمی‌توانید از آن فرار کنید. پس دست دست نکنید و نوشتن از سر بگرید که تا نفسی می‌رود و می‌آید حداقل برای نوشتن دیر نیست.
:)
رفیق دیرینه .
چقدر خوشحال شدم دیدم باز هم شروع کردی به نوشتن .
سالها بود منتظرت بودم .
امیدوارم سایه ی حضورت
اینجا
مستدام باشه ، رَفیق جان 🙏🌹