امروز با یکی از همکارا یه بحث حسابی داشتم که تا الان رو اعصابم داره رژه میره هنوز !

آدم هایی که فکر می کنند همه چیز رو به غایت می دونند متاسفانه دارای اعتماد به نفسی هستن که امثال من ذره ای ازش رو نداریم ، که ای کاش داشتیم ، این کاش اینقدر راحت بودم که میتونستم حرف های زشتش رو با حرف زشت جواب بدم نه "عزیزم" های  محبت انگیز ؛ این بیشتر لجم رو در میآره ، طرف مقابلت فکر کنه احترامی که داری بهش میذاری از سر نادانی یا جهل یا ترس یا هر کوفت دیگه ای هست

الان احساس عذاب وجدان دارم که بخاطر جهلش مسخرش کردم !

به نظرم اصلا اخلاقی نیست ولی اینقدر بی احترامی کرد و بد دهنی که ناخواسته این عکس العمل رو نشون دادم و بابتش ناراحتم.


متاسفانه یه سری ها هستن که رفتن سی شارپیاد گرفتن و چند خط SQL یاد گرفته فکر می کنن خدا وندگار برنامه نویسی هستن ، آدم هایی رو دیدم که میگفتن ما یه چیزایی بلدیم که خود ماکروسافت هم نمی دونه از سی شارپ و ویندوز . تا این حد مسخره ! 


+ به دوئل برنامه نویسی دعوتش کردم ، ببینم چی میگه

- برنامه ای بنویسید که دو عدد را از ورودی خوانده و بزرگترین عدد را نمایش دهد با پیش شرط های زیر

  1. زبان برنامه نویسی C
  2. عدم استفاده از هرگونه تابعی مگر سورس تابع با شروط زیر همخوانی داشته باشد.
  3. عدم استفاده از هرگونه عملیات شرطی اعم از if ، switch و for  , while و از این قبیل
  4. عدم استفاده از عملیات های جمع و منها و ضرب و تقسیم
استفاده از اینترنت هم آزاده

اگه فکر میکنید برنامه نویسید حل برنامه فوق نباید کار سختی باشه براتون .