ساعت از ۲ بامداد گذشته،در تاریکی مطلق اتاق خیره شده ام به نقطه ای نامعلوم،شاید در شلوغ ترین و پر جمعیت ترین نقطه جهان باشم،اما غم دوری و تنهایی خوابم را ربوده است،در این ازدحام یک آشنا تنهاست.