دیروز و پریروز ، سه گانه ماتریکس رو دیدم ، قبلا دیده بودم اما دوباره دیدم ، خیلی برام آشنا تر و منطبق بر جهان کنونی ما بود. هنوز خاطره طوفان دیجیتالی ای که در واپسین ماه های قرن بیستم براه افتاد را از یاد نبرده ام. ماتریکس با قدمت یک دهه ای آن ، هنوز اثری در خورد ستایش است.
بدون اغراق میتوان گفت ماتریکس از بیاد ماندنی ترین فیلم های پست مدرن سینما است. عوامل حرفه ای ، گرافیک بسیار خوب ، فلسفه ای دهان پر کن ، فیلم نامه ای بسیار سنجیده همه و همه باعث ماندگاری این فیلم می شوند.
ماتریکس فیلمی است درباره نبرد دیرینه انسان و ماشین که از فرط بازگوشدن نخ نماشده است ، اما تماشاگر امروز هنگام روبروشدن با این فیلم ، فکر میکند ماتریکس چیزی جدید و کشفی تازه است. چون حرف از هوش دیجیتالی است نه یک ربات خود ترمیم گر مثل ترمیناتور نه یک سری لوازم آشپزخانه هوشمند شده یا کنترل شده !
در ماتریکس با جهانی روبرو می شویم که توسط هوش مصنوعی خلق شده و کنترل می شود و انسان در آن فقط بازیچه ای است که برای تامین انرژی کشت می شود !!!
بله دنیایی که انسان حکمرانی بر آن را از دست داده و اکنون در اختیار ماشین است ! و انسان هایی برای بازپس گیری آن تلاش می کنند!
+تو جهان امروزی ما تقریبا همین شرایط رو داریم ، همه ما اسیر شدگان دنیای مجازی هستیم و گاهی به واقعیت سرکی میکشم !!!
علی
