۱۴
آبان
به درجه ای از روانیت رسیدم که یک گیگ نرم افزاری رو دانلود میکنم و بعد نصب وقتی میفهمم کلوز سورس هستش ، پاکش میکنم :/
یه جورایی احساس امنیت نمیکنم وقتی از نرم افزاری استفاده میکنم که نمی دونم توش چه اتفاقی داره می افته ، نه این که بدونم واقعا تمام نرم افزار هایی که استفاده میکنم توشون چی میگذره ، ولی حداقل این امید وجود داره که اگر روزی خواستم بفهمم ، سورسش در دسترس باشه.
جدیدا هر نرم افزاری رو میخوام استفاده کنم از سورس نصبش کنیم (یعنی سورس رو میگیرم کامپایل میکنم و خروجی رو استفاده میکنم ) نه این که آمادش وجود نداشته باشه ، هست ولی از کجا معلوم اونی که کامپایل کرده از اصل سورس استفاده کرده باشه.
احساس میکنم دارم در این زمینه دچار یه وسواس ذهنی میشم :/ ، به سرم زده دنیای لینوکس رو رها کنم برم سمت جهان BSD.
BSD ها دارای امنیت و پایداری خیلی زیادی هستن برای مثال در وب‌گاه رسمی OpenBSD، شعاری در مورد رکورد امنیتی OpenBSD به نمایش گذاشته شده‌است. «پنج سال بدون حتی یک حفرهٔ امنیتی راه دور در نصب پیش‌فرض!» در سال 2002 یک حفرهٔ امنیتی در اوپن‌اس‌اس‌اچ پیدا شد. که کلا دو حفره امنیتی شناسایی شده براش هست.
+ در مورد مزایای اپن سورس در این لینک بیشتر بخوانید.
++ جای نگار سرور روان خیلی خالیه ، کسی ازش خبر داره ؟ (امیدوارم که حالش خوب باشه)
۱۹
ارديبهشت
این که 7000 هزار گشت ارشاد نامحسوس شروع به کار کردن ، خبر جدیدی نیست . اما هر روز از خودم میپرسم حالا باید احساس امنیت بیشتری کنم ؟!
شما چطور با خواندن این خبر احساس امنیت بیشتری دارید ؟! آیا در فقه چیزی به اسم "رصد پنهانی منکر" وجود دارد؟
بعد نوشت : به گزارش سایت خبری فرارو این طرح متوقف شده است.
+ و با تشکر از محمدهادی علی بابائی جهت اطلاع رسانی :)
عکس : از سایت خبری عصر ایران